همه چیز درباره بیماری هپاتیت C

یکی از راه‌های کاهش ابتلا به بیماری‌ها در جامعه، اطلاع از راه‌های انتقال، پیشگیری و درمان آنهاست؛ هپاتیت‌های ویروسی مانند هپاتیت C از جمله بیماری‌هایی هستند که با شناخت راه‌های انتقال‌شان می‌توان از ابتلا به آن‌ها پیشگیری کرد.

به گزارش ایران اکونومیست، هپاتیت C، یک بیماری ویروسی است که کبد را درگیر کرده و وظایف مهم آن را که شامل دفع سموم، ساخت پروتئین‌های حیاتی، تنظیم مصرف قند خون، سوخت‌وساز چربی‌ها و ساخت برخی هورمون‌های ضروری است، مختل می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در بیماری‌ هپاتیت C، بافت طبیعی کبد به تدریج تخریب شده و نهایتا پس از ۱۰ تا ۳۰ سال، به سیروز (فرسودگی) کبد می‌انجامد. افراد مبتلا به سیروز کبدی در صورت عدم درمان، در مواردی دچار سرطان کبد می‌شوند و مبتلایان به سیروز و سرطان کبد ممکن است به پیوند کبد نیاز پیدا کنند. این در حالیست که در صورت عدم درمان موثر، اغلب پس از پیوند، بیماری دوباره عود می‌کند.

هپاتیت‌های ویروسی از جمله هپاتیت C، یکی از اصلی‌ترین چالش‌های سلامتی در جهان هستند. هپاتیت‌های B و C، علت اصلی بیماری‌های مزمن کبدی محسوب می‌شوند که می‌توانند به سیروز، سرطان کبد و مرگ منجر شوند.

 گروه‌های پرخطر برای ابتلا به هپاتیت C چه کسانی هستند؟

افراد زیر جزء افراد پرخطر برای ابتلا به این بیماری محسوب می‌شوند و باید به طور سالیانه از نظر هپاتیت C مورد غربالگری قرار گیرند:

- افرادی که مواد مخدر را به صورت غیربهداشتی تزریق می‌کنند یا سابقه تزریق مواد دارند. (درصورت استفاده از وسایل تزریق به طور مشترک)

- افراد دارای رفتار جنسی پرخطر.

- افراد با سابقه دریافت خون و فرآورده‌های خونی قبل از سال ۱۳۷۴ شمسی. (بعد از این تاریخ، در ایران تمامی اهداکنندگان خون از نظر هپاتیت سی مورد غربالگری قرار گرفته‌اند.) ‌

- افراد زندانی یا دارای سابقه زندان

-افراد دارای سابقه خالکوبی یا حجامت

- افراد مبتلا به هموفیلی و تالاسمی

- افرادی که همودیالیز می‌شوند یا سابقه دیالیز دارند.

- افرادی که سابقه مصدومیت و مجروحیت در جنگ دارند.

- افراد دارای سابقه پیوند عضو.

- فرزندان متولد شده از مادران مبتلا به هپاتیت C.

- افرادی که با اچ. آی. وی (ویروس ایدز) زندگی می‌کنند.

- کارکنان شاغل در مراکز بهداشتی یا درمانی که سابقه تماس اتفاقی شغلی با سوزن آلوده دارند.

راه‌های انتقال بیماری هپاتیت C

خون آلوده از طریق استفاده مشترک از وسایل تزریقی آلوده شامل سرنگ و سوزن مشترک و حتی قاشق، فیلتر یا پایپ مشترک، تزریق خون یا فرآورده‌های خونی غربال نشده، خالکوبی یا تاتو و سوراخ کردن بدن با وسایل آلوده، تماس اتفاقی با سوزن و سرنگ آلوده که البته احتمال این انتقال کم است و در هر ۳۰ نفر، یک نفر ممکن است از این طریق به هپاتیت مبتلا شود، تیغ ریش‌تراشی، قیچی و ماشین اصلاح مشترک در صورت آلودگی با خون فرد مبتلا در صورتی که تمیز نشده و بلافاصله استفاده شوند، استفاده مشترک از مسواک آلوده و ... از راه‌های انتقال هپاتیت C محسوب می‌شوند.  

در عین حال امکان انتقال این بیماری از مادر  آلوده به فرزند نیز وجود دارد. در دوران بارداری و حین زایمان در صورت ابتلای همزمان مادر به عفونت‌های ایدز و هپاتیت C، احتمال انتقال ویروس هپاتیت C به فرزند دو برابر بیشتر از حالتی است که مادر فقط به هپاتیت C مبتلا باشد.

خطر انتقال ویروس هپاتیت C در تماس جنسی محافظت نشده با فرد مبتلا به این بیماری نیز وجود دارد.

باید توجه کرد که هپاتیت C از طریق دست دادن و بوسیدن فرد مبتلا، استفاده از ظروف مشترک، معاشرت معمولی در محل کار و منزل، از راه هوا، استفاده از سرویس بهداشتی مشترک، شنا کردن در یک استخر و شیردهی منتقل نمی‌شود.  

علائم بیماری هپاتیت C

هپاتیت C، در اغلب موارد هیچ علامتی ندارد و می‌تواند مثل یک سرماخوردگی ساده و معمولی بروز کند. برخی بیماران علائم عمومی عفونت ویروسی مانند خستگی، دل‌درد، درد عضلانی، تهوع و بی‌اشتهایی را نشان می‌دهند. در موارد پیشرفته، علائم نارسایی کبد شامل تورم شکم و اندام‌ها، ‌یرقان و … بروز می‌کند. ممکن است بیمار، خارش و در مراحل پیشرفته منگی و خواب‌آلودگی داشته باشد. با پیشرفت سیروز، در مواردی فرد با خطر کما مواجه می‌شود.

تشخیص و درمان

تشخیص هپاتیت C با انجام آزمایش خون ممکن است. اگر فرد مبتلا درمان نشود، در عرض چند سال سیروز کبد ایجاد شده و در موارد شدید نارسایی کبد و سرطان کبد رخ می‌دهد. درمان این بیماری باعث می‌شود تا تکثیر ویروس در بدن متوقف شود. با داروهای فعلی، دوره درمان کوتاه‌تر و بهبودی تا ۹۵ درصد قطعی است.

توصیه هایی برای پیشگیری

- پرهیز از خالکوبی و تاتوی غیرایمن

- پرهیز از تماس جنسی غیر ایمن و استفاده از وسایل پیشگیری در تماس جنسی با شریک جدید

- پرهیز از استفاده مشترک از وسایل اصلاح، قیچی، تیغ ریش تراشی، ناخن گیر، مسواک و ...

- توجه به برنامه‌های کاهش آسیب در مصرف‌کنندگان تزریقی مواد شامل پرهیز از استفاده مشترک از وسایل تزریقی.

بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تشخیص بیماران و درمان آن، با هدف توقف گردش ویروس در جامعه، بهترین استراتژی پیشگیری از این بیماری است.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: هپاتیت c ، دانشگاه علوم پزشکی تهران

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: هپاتیت c دانشگاه علوم پزشکی تهران راه های انتقال استفاده مشترک فرد مبتلا سرطان کبد هپاتیت C

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۲۶۰۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۵ روش از مؤثرترین درمان‌های مکمل در بهبود سرطان

الهه جعفرزاده: بسیاری از افراد مبتلا به سرطان، علاقه‌مند به امتحان کردن درمان‌های مکمل و جایگزین برای بهبود سرطان هستند. هرچند که درمان‌های پزشکی و شیمی‌درمانی برای کنترل وضعیت بیمار لازم و ضروری هستند، اما روش‌هایی هم وجود دارد که در عین بی‌خطر بودن، در روند درمان بیماری سرطان مفید و سودمند هستند. هم‌چنین شواهد بسیاری وجود دارد که نشان می‌دهد این درمان‌ها اثر مثبتی در کاهش علائم بیماری دارند. درمان‌های جایگزین و مکمل ممکن است نقش مستقیمی در درمان سرطان نداشته باشند، اما می‌توانند به شما کمک کنند تا با کنترل برخی علائم ناشی از بیماری، مانند اضطراب، استرس، خستگی، تهوع و استفراغ، درد و اختلال در خوابیدن، با بیماری مقابله کنید و آن را شکست بدهید.

مؤثرترین درمان‌های مکمل در بهبود سرطان عبارتند از:

۱) طب سوزنی

در طب سوزنی، پزشک یا متخصص سوزن‌های استریل‌شده و ریزی را وارد نقاط مشخصی از پوست می‌کند. مطالعات نشان می‌دهد که طب سوزنی در تسکین حالت تهوع ناشی از شیمی‌درمانی مفید است و می‌تواند به تسکین انواع خاصی از دردها در افراد مبتلا به سرطان کمک کند. هم‌چنین به گفته کارشناسان، طب سوزنی و طب فشاری می‌توانند میزان داروهای مسکن که افراد مبتلا به سرطان مصرف می‌کنند را کاهش دهند.

نکته: اگر از داروهای رقیق‌کننده خون استفاده می‌کنید یا فشار خونتان پایین است، در خصوص انجام طب سوزنی با پزشک خود مشورت کنید.

۲) رایحه‌درمانی

در رایحه‌درمانی، از روغن‌های معطر، مانند اسطوخودوس، برای ایجاد حس آرامش استفاده می‌شود. این روغن‌ها را می‌توان در حین ماساژ روی پوست مالید یا از آنها در روند استحمام استفاده کرد. هم‌چنین با حرارت دادن روغن‌های معطر می‌توان عطر آنها را در محیط آزاد کرد. رایحه‌درمانی برای تسکین حالت تهوع، درد و استرس ناشی از سرطان مفید است.

البته افراد مبتلا به سرطانِ حساس به استروژن، مانند سرطان پستان، باید از مالیدن مقادیر زیادی روغن اسطوخودوس و روغن درخت چای به پوست در حین ماساژ خودداری کنند.

۳) ورزش

ورزش می‌تواند به شما در مدیریت علائم و نشانه‌ها در طول و بعد از درمان سرطان کمک کند. ورزش ملایم و متوسط در کاهش خستگی و استرس و بهبود خواب مفید است. مطالعات بسیاری نشان می‌دهد که یک برنامه ورزشی منظم، کیفیت کلی زندگی افراد مبتلا به سرطان را بهبود می‌بخشد و کمک می‌کند عمر طولانی‌تری داشته باشند. اگر سابقه ورزش منظم ندارید، قبل از شروع یک برنامه ورزشی با پزشک خود مشورت کنید. به آرامی ورزش را شروع کنید و به مرور بر دفعات و شدت آن اضافه کنید. سعی کنید در اکثر روزهای هفته حداقل ۳۰ دقیقه ورزش کنید.

۴) مراقبه یا مدیتیشن

مراقبه و مدیتیت کردن در واقع یک تمرین ذهنی و روانی است که باعث ایجاد آرامش و تمرکز بیش‌تر می‌شود و احساسات منفی مانند تنش‌ها و اضطراب‌های مختلف را از افراد دور می‌کند. مدیتیشن مزایای زیادی برای افراد مبتلا به سرطان دارد و بسیاری از متخصصان این روش درمانی مکمل را توصیه می‌کنند. این روش ممکن است با تسکین اضطراب و استرس و بهبود خلق و خو به افراد مبتلا به سرطان کمک کند.

مدیتیشن به‌عنوان یک درمان جایگزین کاملاً بی‌خطر است. می‌توانید یک یا دو بار در روز چند دقیقه به تنهایی مدیتیشن کنید یا می‌توانید در کلاس‌های مدیتیشن شرکت کنید. هم‌چنین دوره‌ها و برنامه‌های آنلاین زیادی برای انجام مراقبه در دسترس هستند.

۵) آفتاب و ویتامین D۳

ویتامین D یکی از عوامل شکل‌گیری هورمون کلسیتریول-استروئید است که نقش مهمی در پیشگیری از رشد سلول‌های سرطانی بدن دارد. مطالعات انجام‌شده در سال ۲۰۰۷ حاکی از این است که مصرف مکمل ویتامین D۳ در گروهی از زنان به مدت یک سال، خطر ابتلا به انواع سرطان را تا ۷۷ درصد کاهش داده است.

با مشورت پزشک می‌توانید ویتامین D۳ را به رژیم غذایی خود ضافه کنید و احتمال ابتلا به سرطان را کاهش دهید. هم‌چنین ویتامین D۳ مورد نیاز بدن را با ۲۰ دقیقه قرار گرفتن در معرض نور خورشید نیز می‌توان تأمین کرد. بدین منظور می‌توانید ۴۰ درصد از کل بدن خود را بین ساعت ۱۰ صبح تا ۲ بعد از ظهر در معرض نور خورشید قرار دهید.

طبق تحقیقات، مکمل ویتامین D، مرگ و میر ناشی از سرطان را تا ۱۳ درصد کاهش می‌دهد. در اشخاصی که سطح پایینی از این ویتامین را در خون دارند، احتمال ابتلا به سرطان‌هایی مانند سرطان پستان، خون، لوزالمعده، روده بزرگ، پروستات، کبد و… ۲۰ درصد بیشتر از دیگر افراد است.

بیشتر بخوانید:

فکرش را هم نمی‌کنید که این علائم، نشان‌دهنده سرطان باشند/ ۸ علامت هشداردهنده سرطان کمبود این ویتامین خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می‌دهد پاسخ به یک سؤال؛ رنگ کردن مو خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد؟ این شش ویروس می‌توانند باعث سرطان شوند

منابع: mayoclinic ، draxe

۴۷۲۳۲

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1896061